به گزارش سرویس ترجمه شفقنا به نقل از الجزیره، در این گزارش با اشاره به اینکه «براساس خبرگزاری ایران، حملات پی در پی رژیم صهیونیستی و ناکارآمدی سامانه های پدافند هوایی اس ۳۰۰ و اس ۴۰۰ روسیه در امر مقابله با آن حملات، مقامات نظامی سوریه را به خرید پدافند هوایی پانزده خرداد سوق داده است»، همچنین نوشت: «براساس گفته منابع آگاه غیر رسمی، توافق نظامی بین ایران و سوریه شامل سه مرحله می شود که تاکنون دو مرحله از آن اجرا شده و شامل اماکن استقرار این سامانه و تامین زیرساخت های آن و همچنین آموزش نحوه استفاده از آن سامانه ها به نیروهای سوری می شود و تنها تحویل این سامانه ها به دمشق و نصب آنها باقی مانده است.»

محمدرضان مرادی کارشناس ایرانی در گفتگو با الجزیره می گوید: «نصب پدافندهای هوایی پیشرفته که برای اولین بار خارج از مرزهای ایران و در مرزهای با فلسطین اشغالی صورت می گیرد، در سایه افول دیپلماسی و گفتگو و غلبه ایده تقابل در ارتباط با روند رابطه با ایران و پرونده هسته ای و موشکی آن و انچه مناطق نفوذ ایران خوانده می شود، صورت می گیرد. »

مرادی با اشاره به اینکه نظم عمومی در خاورمیانه و خلیج (فارس ) آن چیزی نیست که ایران می خواهد، به الجزیره می گوید: «تلاش های ایران هدف ایجاد یک نظام مبتنی بر وحدت منافع منطقه و تقویت امنیت آن را به کمک کشورهای تاثیرگذار آن نظیر عربستان و قطر و ترکیه و امارات دنبال می کند.»

این کارشناس ایرانی درباره چنین نظامی در منطقه می گوید: «طبیعی است که که ایران در این راستا روابطش را با همه کشورهای منطقه تعمیق بخشد زیرا ایران یکی از طرف های مهم در این نظام است. توسعه روابط، محدود به دو عرصه سیاسی و اقتصادی نخواهد بود و شامل همکاری های نظامی به عنوان بخشی از استراتژی ایران خواهد بود و فروش سلاح به سوریه و هر کشور دیگری در همین راستا قرار می گیرد.»

وی ادامه می دهد: «با توجه به اینکه سوریه متحد راهبردی ایران است و  نظر به اینکه هر دو کشور یک دشمن مشترک دارند و آن هم اسرائیل است، طبیعی است که ایران برای دفاع از متحد خود، سامانه دفاعی بفرستد.»

مرادی در پاسخ به این سوال که آیا این معامله روی اقدامات بازگشت سوریه به «آغوش عربی» و برقراری روابط با کشورهای عربی تاثیر می گذارد، اظهار می کند: بعید است که این موضوع روی روند بازگشت سوریه به روابط با کشورهای عربی تاثیر بگذارد زیرا خود ایران برای همگرایی با عربستان و پرهیز از تنش دوباره با آن تلاش می کند.»

مختار حداد کارشناس امور ایران و سردبیر روزنامه رسمی الوفاق نیز می گوید: «سامانه ۱۵ خرداد ایران یک سامانه دقیق و پیشرفته است و با سامانه های مشابه خود در کشورهای مختلف جهان رقابت می کند زیرا جمهوری اسلامی ایران در سال های اخیر توانایی های نظامی خود را به ویژه در حوزه پدافند هوایی به طور چشمگیری توسعه داده است.»

وی با اشار ه به اینکه نیازی به تفاوت یا برتری قائل شدن بین سامانه های روسی مستقر در سوریه و همتایان ایرانی نیست، این موضوع را مردود می داند که روسیه به دلیل روابطش با اسرائیل، دمشق را نسبت به استفاده از سامانه های مستقر در دمشق بازداشته باشد.»

این تحلیلگر بر این باور است که اسرائیل ممکن است مناطقی از خاک سوریه را هدف قرار داده باشد که تحت پوشش سامانه روسیه نبوده و با هیچ واکنشی از سوی سوریه مواجه نشده است.»

با این حال ابوالقاسم دلفی دیپلمات سابق ایرانی در گفتگو با الجزیره با اشاره به اینکه «سامانه دفاع هوایی روسیه، نیازهای سوریه را برآورده نمی کند و یا ممکن است مسکو به دمشق اجازه استفاده از تمامی ظرفیت های این سامانه را برای مقابله با حملات اسرائیل نداده باشد، دلیل این موضوع را امتیازاتی می داند که مسکو به غرب برای بازگشت به خاورمیانه از طریق حضور در سوریه داده است.»

مختار حداد در پاسخ به این سوال که آیا سامانه های ۱۵ خرداد می تواند جلوی حملات اسرائیل را بگیرد، می گوید: «سامانه های دفاعی ایران پیشرفته است و بدون شک به این کشور در دفاع از خاک خود و مقابله با حملات اسرائیل کمک خواهد کرد.»

وی با اشاره به اینکه اسرائیل اعلام کرده است که اوکراین را برای مقابله با حملات پهپادی روسیه به گنبد آهنین مجهز خواهد کرد،  احتمال توافق ایران و روسیه در خصوص تحویل سامانه ۱۵ خرداد به دمشق را بعید می داند و می افزاید: «ایران نمی خواهد به این شکل به یک طرف جنگ در اوکراین تبدیل شود. ایران تاکید کرده که از هیچ یک از طرف ها در این جنگ حمایت نخواهد کرد. اگر روسیه بخواهد به حمایت های اسرائیل از اوکراین پاسخ دهد، بدون کمک به کشور سومی نظیر ایران و سوریه پاسخ خواهد داد.»

الجزیره در پایان این گزارش آورده استک سامانه ۱۵ خرداد یکی از سامانه های دفاع موشکی ایرانی است که نهم ژوئن ۲۰۱۹ از آن رونمایی کرد و ۲۲نوامبر همان سال آزمایش شد. این سامانه می تواند اهداف مختلفی از جمله هواپیماهای جنگی و پهپادها را در برد ۱۵۰ کیلومتری شناسایی کند و با استفاده از ردیاب های محلی ارائه شده به همراه خود می تواند آنها را در برد ۱۲۰ کیلومتری ردیابی کند. این سامانه همچنین می تواند اهدافی مانند هواپیماهای رادارگریز را در برد ۸۵ کیلومتری شناسایی و در برد ۴۵ کیلومتری مورد هدف قرار دهد.