این‌ها درختان «اکالیپتوس رنگین‌کمان» (Eucalyptus deglupta) هستند. وقتی بخش‌هایی از پوست این درختان به طور طبیعی می‌ریزد، یک لایۀ داخلی با رنگ سبز نئون‌مانند آشکار می‌شود. با گذشت زمان، هنگامی که این لایه در معرض هوا قرار می‌گیرد، رنگ آن به تدریج تغییر می‌کند و به رنگ‌های مختلفی از جمله قرمز روشن، نارنجی، آبی، صورتی و بنفش درمی‌آید.

وقتی لایه‌های مختلف پوست درخت می‌ریزند، آنچه که در کل تنۀ درخت دیده می‌شود ترکیبی حیرت‌انگیز از رنگ‌های مختلف است که مثل یک نقاشی انتزاعی در کنار هم خودنمایی می‌کنند. وقتی تصویر این درخت‌ها را می‌بینید ممکن است تصور کنید که با یک نقاشی دیجیتال رو به رو هستید که در یک پس‌زمینۀ واقعی ترسیم شده است.

اکالیپتوس رنگین کمانی تنها درخت اکالیپتوس بومی نیمکرۀ شمالی زمین است. این گیاه عمدتاً در فیلیپین، گینه نو و اندونزی یافت می‌شود و در جنگل‌های استوایی که باران زیادی می‌بارد رشد می‌کند. این درخت در محیط بومی خود می‌تواند تا ارتفاع 76 متر رشد کند.

در ایالات متحده، اکالیپتوس رنگین کمانی در آب و هوای عاری از یخبندان که در هاوایی و بخش‌های جنوبی کالیفرنیا، تگزاس و فلوریدا یافت می‌شود، رشد می‌کند. با این حال، در آمریکا این درخت تنها تا ارتفاع 30-38 متر می‌رسد.

اکالیپتوس رنگین کمانی که به عنوان صمغ میندانائو یا صمغ رنگین کمان نیز شناخته می‌شود، ارزش تجاری بالایی برای محصولی دارد که در واقع بی‌رنگ است: لایه‌های نازک پوست آن منبعی عالی برای خمیر چوب است که ماده اصلی ساخت کاغذ سفید به حساب می‌آید. به همین خاطر است که این نوع درخت یک گونه غالب در مزارع چوب خمیر است، زیرا آنها به طور طبیعی در برابر آفات و بیماری‌ها مقاوم هستند و با میزان رشد حدودا 90 سانتیمتر در سال یک گونۀ نسبتا سریع‌الرشد به حساب می‌آیند.

این درخت گلهای سفید می‌دهد و دارای برگهای نسبتاً پهن و همیشه سبز است. برگ‌ها حاوی غده‌هایی هستند که روغن معطر تولید می‌کنند. با وجود عطر بی‌نظیر آن، روغنی که از این درخت به دست می‌آید به اندازۀ سایر گونه‌های اکالیپتوس نیست. اما مزیت این درخت بر انواع مشابهش همین رنگ خیره‌کننده‌ای است که دارد.