گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس – یادداشت تحلیلی. 
«عملیات در غزه، عملیات اسرائیل است و من اینجا نیستم که سقف زمانی [برای اتمام جنگ را] دیکته کنم». این، سخن «لوید آستین» وزیر دفاع آمریکاست که روز دوشنبه به فلسطین اشغالی رفت و رسانه‌ها، تحلیل و گمانه‌زنی‌های مختلفی از محتوای دیدار او با «یوآو گالانت» وزیر جنگ و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل مطرح کردند.

 

آستین در این دیدارها، درباره این موضوعات با طرف اسرائیلی صحبت کرده است: زمان پایان جنگ، ادامه حمایت تسلیحاتی، جنگ در جبهه شمالی (با لبنان)، جنگ با جبهه جنوبی (غزه)، بسته شدن گذرگاه دریای سرخ روی کشتی‌های اسرائیلی یا کشتی‌ها با مقصد اسرائیل، وضعیت وخیم کرانه باختری، کمتر کشتن از غیرنظامیان در غزه و در نهایت، وضعیت در پایان جنگ.

 

وقتی آستین در کنفرانس خبری، کنار گالانت ایستاد، رو به خبرنگاران گفت، «ما عمق سختیِ قضیه برای شما بعد از 7 اکتبر را بخوبی درک می‌کنیم. باید با هم دیگر فکر کنیم»... ایالات متحده تعهد عمیق خود به امنیت اسرائیل را ادامه می‌دهد تا اینکه نزدیک‌ترین دوست اسرائیل در دنیا باشد. 

 

بعد از این دیدار و کنفرانس خبری، اگر رسانه‌های اسرائیلی را نگاه کنیم، اغلب آنها رجزخوانی را از سر گرفتند و نوشتند،‌ گالانت در حالی که کنار آستین ایستاده بود، گفت، اگر راهکار سیاسی با حزب‌الله به نتیجه نرسد، در حمله به حزب الله تردید نخواهیم کرد... عملیات نظامی ما همانطور که بوده، ادامه خواهد یافت... حزب‌الله را از مرز دور خواهیم کرد... حزب الله و حماس و حوثی‌ها را ایران حمایت کرده، آموزش داده و ما برای دفاع از خودمان آماده‌ایم.

 

وقتی سخنان دو مقام وزارت دفاع آمریکا و اسرائیل را کنار هم و در مقایسه با هم تحلیل کنیم، خودبه‌خود میزان اختلاف طرفین را که تلاش می‌کنند مخفی نگاه دارند، می‌بینیم. نیاز نیست از روانشناسیِ سیاسی و حتی زبانِ بدن مقامات هم استفاده کنیم. بسیاری از رسانه‌ها این سوال را مطرح کرده‌اند که آستین برای چه به اسرائیل رفت؟ آیا برای حمایت بیشتر یا برای دادن هشدار به اسرائیل درباره جنگ با حزب‌الله یا برای تعیین یک سقف زمانی برای عملیات زمینی در غزه؟

 

پاسخ این است که آمریکا بشدت نگران باز شدن یک جبهه دیگر برای اسرائیل است. شاید اسرائیلی‌ها هنوز درگیر غرور و حس انتقام باشند و به پشت‌گرمی پل هوایی تسلیحاتی آمریکا بخواهند همه را نابود کنند و حتی بدشان هم نیاید آمریکایی‌ها را مستقیما درگیر جنگ کنند تا موضع خودشان را تقویت کنند، اما آمریکا می‌داند که باز شدن جبهه بزرگ‌تر دیگر، برای هر یک از بازیگران آن جبهه، به چه معناست.

 

آمریکایی که حتی به تنهایی علیه نیروهای مسلح یمن وارد عمل نمی‌شود و تلاش می‌کند با نوعی حرکت جمعی (به دلایل مختلف) با آن تعامل کند، ابداً از باز شدن جبهه جدید در شمال اسرائیل استقبال نمی‌کند. لذا آستین در این خصوص به اسرائیل هشدار داده است. واکنش گالانت در کنفرانس خبری مبنی بر اینکه «اگر دیپلماسی شکست بخورد در حمله به حزب‌الله تردید نمی‌کنیم» معنایش این است که آستین تأکید کرده و هشدار داده که تل‌آویو باید از راه دیپلماتیک با حزب‌الله تعامل کند نه گُنده‌گویی.

 

آستین می‌گوید، او سقف زمانی را به اسرائیل دیکته نمی‌کند. بسیار خوب. نفس بیان این حرف، یعنی بخشی از گفت‌وگوها درباره سقف زمانی جنگ زمینی در غزه بوده. لذا روشن است آمریکا و آستین در این سفر دنبال گذاشتن یک حد زمانی –ولو تقریبی- برای جنگ در غزه هستند اما خوب این هم نکته حیثیتی و مهمی است که اسرائیل مکرراً پاسخ می‌دهد که هنوز دستاوردی در جنگ ندارد و نیاز مبـرم دارد، جنگ زمینی را تا یک جایی که اندک آبرویی دست‌وپا کند، ادامه دهد. حداقل نتانیاهو بشدت چنین انگیزه‌ای دارد و حتی موجودیت اسرائیل را دارد فدای این انگیزه می‌کند. لذا قابل مشاهده است که طرفین، اختلافات خود را چقدر ملایم در کنفرانس خبری مطرح کردند.

 

هشدار مهم دیگری که آمریکا به اسرائیل داده، هشدار در خصوص وضعیت کرانه باختری است. کمتر رسانه‌ای به این موضوع مهم پرداخته اما حقیقت این است که آمریکا در قبال کرانه باختری، نگاه عمیق‌تری در مقایسه با اسرائیلی دارد که هنوز غرق حس انتقام و سردگم ضربه هفتم اکتبر است. وضعیت کرانه باختری هر روز بدتر از روز گذشته می‌شود. در مقابل، اسرائیل به جای اینکه فضای آن را مدیریت کند تا کرانه باختری بار جدیدی بر دوش تل‌آویو و واشنگتن نشود، با سیاستی احساسی، سرکوبگرانه و خام، مشغول تحریک کرانه باختری است؛ یعنی دقیقاً همان چیزی که حماس می‌خواهد. از یک طرف سیاست مشت آهنین و خونین را اجرا می‌کند و از طرفی هزاران کارگر کرانه باختری را بیکار کرده و از طرفی دیگر، میلیون‌ها دلار مالیات کرانه باختری را که با آن حقوق بسیاری از کارمندان داده می‌شود، ضبط کرده و در مقابل، شهرکنشینان را با توزیع سلاح و تسلیح آنان، به جان مردم کرانه باختری انداخته است. 

 

«حملات به فلسطینی‌ها در کرانه باختری باید متوقف شود. باید کسانی که این حملات را انجام می‌دهند، بازداشت شوند. هنوز ایالات متحده معتقد است که هم مصلحت اسرائیل است هم فلسطینی‌ها که به سوی راهکار دوکشوری حرکت و کنار هم زندگی کنند».

 

اینها جملات آستین است که خطاب به گالانت و نتانیاهو گفته. نیاز به تحلیل و تفسیر ندارد که آمریکا نگران وضعیت کرانه باختری است اما در عین حال به دلیل فشار لابی صهیونیسم، اعلام می‌کند که تا آخر پشت اسرائیل می‌ماند و حمایت مالی و تسلیحاتی می‌کند اما واقعیت این است که سفر آستین به فلسطین اشغالی ضمن حمایتی بودن،‌ هشدارآمیز بود تا در سایه رفتار تخریبی نتانیاهو و گالانت، آمریکا اوضاع کلی را مدیریت کند تا وضع وخیم اسرائیل از این وخیم‌تر نشود.