آلبوم تصاویر - سیلک؛ شهر نفرین شده
سیَلْک نام نخستین تمدن فلات مرکزی ایران است که در منطقه فینِ کاشان واقع شده است و قدمتی بیش از هشت هزار سال دارد. این تپه در اصل ویرانههای زیگورات باستانی ایران است که نزدیک به هشت هزار سال پیش از میلاد، مردم غارنشین فلات ایران در پی دگرگونیهایی که از لحاظ آب و هوا و تشکیل مزارع و چمنزارها به وجود آمد به دشتها روی آوردند و زندگی تازهای را آغاز کردند و در تمدن آنها نسبت به دورانهای پیشین پیشرفت بیشتری دیده شده است. کهن ترین مردم دشت نشین، مردم محل سیلک (Sialk) نزدیک کاشان بودهاند که آثار زندگی شان در آنجا به دست آمده است. تپه تاریخی سیلک از دو تپهٔ شمالی و جنوبی که در فاصله ۶۰۰ متری یک دیگر قرار دارند تشکیل شده است. این تپه شامل دو گورستان است که اولی گورستان (الف) نام دارد با ۳۵۰۰ سال قدمت و دومی، گورستان (ب) نامیده میشود و ۳۰۰۰ سال قدمت دارد که در زیر باغها و زمینهای کشاورزی پهلوی غربی تپهها قرار گرفته است. تپه تاریخی سیلک یکی از محوطههای باستانی مهم فلات مرکزی است و آن را باید بازمانده ای از زیگورات و نیایشگاه مردمان باستانی ایران دانست که از گِل رس و سفال ساخته شده است. این محوطه تا سال ۱۳۱۰ خورشیدی شناسایی نشده بود، اما ۸۰ سال پیش با جاری شدن سیل در زمینهای کشاورزی کاشان، این تپهها نیز نمایان شد. تپه سیلک در میان مردم کاشان به شهر نفرین شده معروف بود که پس از انتقال شماری از آثار به موزه لوور فرانسه، کارشناسان این موزه متوجه دیرینگی این آثار شده و «رومن گیرشمن» به ایران سفر کرد و با همکاری «آندره گدار» فرانسوی که مدیر موزه ملی ایران بود توانست اولین کاوشها را در این میدان گاه انجام دهد.
عکاس : کاظم پای واره