حوادث اخیر که در همسایگی ایران و در آرتساخ می‌گذرد قلب هر انسانی فارغ از هر ملیت و مذهبی را به‌درد می‌آورد
محاصره غیر قانونی و گروگان گرفتن ۱۲۰هزار ارمنی ساکن آرتساخ توسط جمهوری باکو به دلایل کاملاً واهی، نشان از یک نسل‌کشی سازمان یافته دولتی و برنامه‌ریزی شده را دارد. اتمام مواد غذایی در فروشگاه‌ها، کمبود دارو و تجهیزات پزشکی در آرتساخ با وجود ۲هزار زن حامله و ۳۰ هزار کودک با رای قاطع دادگاه بین‌المللی لاهه مبنی بر غیرقانونی بودن انسداد گذرگاه لاچین، حاکی از قلدری و عدم توجه جمهوری باکو به پیمان‌ها و بیانیه‌های بین‌المللی است.
رویکرد خاندان علی اف حاکی از برنامه ریزی برای نوعی پاکسازی قومی، جابجایی اجباری، اخراج جمعیت غیرنظامی و استحاله فرهنگی ارامنه قراباغ است. این رویکرد که کم و بیش منطبق با رویکرد باکو در خصوص سایر اقلیت ها نیز است، باردیگر بی اساس بودن شعارهای خاندان علی اف در تضمین حقوق و امنیت ارامنه و سایر اقلیت های قومی را نشان می دهد. گذشته از مباحث سیاسی، اقدام باکو در انسداد کریدور لاچین از منظر حقوق بین الملل نیز قابل ارزیابی است.