گذری کوتاه بر روستای ارمنی نشین فریدن
از اقوام ساکن در منطقهٔ فریدن؛ ، بختیاری‌ها، ارمنی‌ها، گُرجی‌ها و فارسی زبانان هستند. بنا به تحقیقات میدانی دونالد استیلو در سال ۱۹۶۴ میلادی (۱۳۴۳ شمسی) در یازده روستای منطقه فریدن به زبان گرجی و در همین تعداد روستا به زبان ارمنی صحبت می‌شده، سابقه هر دوی این گروه‌ها به همراه ارامنه جلفای نو به زمان پادشاهی شاه عباس بازمی‌گردد. اما پس از تحولات گسترده در ایران در ۱۹۷۰ بیشتر ارامنه فریدن به‌طور دسته‌جمعی به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند. بعضی از گرجی‌های ساکن منطقه نیز به همراه تعدادی از ارامنه به جمهوری‌های خود در شوروی رفتند. گرجی‌ها که مسلمان بودند، اکثراً ترجیح دادند که در منطقه بمانند به‌طوری‌که امروزه نیز در آن سکونت دارند. یک بررسی مقدماتی که در سال ۱۳۸۴ در منطقه فریدن انجام دادند، نشان داد که در گویشوران گرجی فریدنی، لهجه‌های محلی ارمنی و آذری وجود دارد.