پدر وی از ارمنی‌های ایران و مادرش از ارمنی‌های بلغارستان بود. سرکیسیان در فرانسه، در رشته حقوق تحصیل کرد؛ اما مدت‌زمان اندکی در این رشته فعالیت کرد. وی از سنین نوجوانی و تحصیل در فرانسه شیفته هنر تئاتر شد.

وی از سنین نوجوانی و تحصیل در فرانسه شیفتهٔ هنر تئاتر گردید. پس از بازگشت به ایران در سال 1315 خورشیدی (1936 میلادی) به عنوان منتقد هنری در نشریهٔ «ژورنال دو تهران» مشغول به کار شد و هم‌زمان همکاری خویش را با گروه‌های تئاتر «فردوسی» «سعدی» و «آناهید» آغاز نمود.

در اوایل سال‌های1330 خورشیدی (1951 میلادی) با همکاری عده‌ای از جوانان علاقه‌مند به تئاتر، از جمله خجسته کیا، علی نصیریان، جمشید لایق، عباس جوانمرد، بیژن مفید و جعفر والی شروع به تمرین نمایش نامه‌هایی از  ادبیات جهان و تشکیل جلسات بحث و گفتگو پیرامون مسایل مطرح در تئاتر معاصر و به‌طور کلی هنر تئاتر می‌کنند.

فعالیت هنری وی در ایران از سال ۱۳۳۳ خورشیدی شروع شد و در سال ۱۳۳۵ گروه هنر ملی را پایه‌گذاری کرد. تشکیل این گروه را می‌توان پایه‌گذاری تئاتر مدرن در ایران به شمار آورد.

جمع کثیری از هنرمندان مطرح تئاتر و سینمای ایران فعالیت هنری خویش را با همکاری در این گروه آغاز کردند که از آن جمله می‌توان به علی نصیریان و عباس جوانمرد اشاره نمود.

شاهین سرکیسیان به زبان‌های فرانسه و روسی تسلط کامل داشت و با زبان ایتالیایی نیز آشنا بود. بدین جهت وی شروع به ترجمهٔ متون نمایشی و مقالات هنری از این زبان‌ها کرد که حاصل آن ترجمهٔ نمایشنامه‌های «عقاب دو سر» (اثر ژان کوکتو) و «مرغ دریایی» (اثر چخوف) می‌باشد.
فعالیت هنری وی در ایران از سال 1333 خورشیدی (1954 میلادی) شروع شد و در سال 1335 خورشیدی (1956 میلادی) «گروه هنر ملی» را پایه‌گذاری نمود. تشکیل این گروه را می‌توان پایه‌گذاری تئاتر نوین در ایران به شما آورد.
جمع کثیری از هنرمندان فعلی تئاتر و سینمای ایران فعالیت هنری خویش را با همکاری در این گروه آغاز نمودند و تجربیات بسیاری اندوختند که از آن جمله می‌توان به علی نصیریان و عباس جوانمرد اشاره نمود.

شاهین سرکیسیان همچنین نقش بسزایی در پیشرفت هنر تئاتر نزد ارمنی‌های ایران داشت و حاصل کوشش وی تربیت کارگردانان و بازیگرانی شاخص می‌باشد که از آن جمله می‌توان به آربی اُوانسیان اشاره نمود. شاهین سرکیسیان در سال 1345 خورشیدی (1966 میلادی) دیده از جهان فروبست.

شاهین سرکیسیان همچنین نقش بسزایی در پیشرفت هنر تئاتر نزد ارمنی‌های ایران داشت و حاصل کوشش وی تربیت کارگردانان و بازیگرانی شاخص بود که از آن جمله می‌توان به «آربی اُوانسیان» اشاره کرد. 

شاهین سرکیسیان در سال ۱۳۴۵ خورشیدی در تهران درگذشت. او در گورستان دولاب به خاک سپرده شده است.

«مینا رحمتی»، «جمشید لایق» و «غلامحسین دولت‌آبادی» در سال ۱۳۸۵ کتابی با عنوان «شاهین سرکیسیان، بنیان‌گذار تئاتر نوین ایران»، تالیف کردند و به نقش او در پایه‌گذاری تئاتر مدرن ایران پرداختند.