ارمنستان ، گرجستان و آذربایجان قرن 19 از دید باستان شناس سوئیسی
حدود 200 سال پیش ، زمانی که هنوز عصر عکاسی آغاز نشده بود ، مسافران منبع اصلی اطلاعات در مورد جهان دور بودند.
حدود 200 سال پیش ، زمانی که هنوز عصر عکاسی آغاز نشده بود ، مسافران منبع اصلی اطلاعات در مورد جهان دور بودند.
دوبوآ 33 ساله ، فرانسوی تبار ، متولد سوئیس است و سفر خود را در سال 1831 با مداد و دفترچه طرح آغاز کرد. سه سال بعد ، او با یک اثر غنی از 11 جلد ، یادداشت های سفر و پنج اطلس بزرگ ، که هنوز هم یکی از معتبرترین منابع تاریخ و معماری در منطقه محسوب می شود ، به اروپا بازگشت.
فردریک دوبوآ (1798-1850) ساکن فرانسوی زبان Neuch دندان در سوئیس کنونی بود. دوبو علاوه بر قفقاز ، سفرهای زیادی در کریمه انجام داد
پس از آزمایش های محلی ، رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی موفق به دریافت نسخه ای از سه اطلس از کتابخانه پارلمان گرجستان شدند. در میان آنها کوه آرارات ، از قلعه ایروان ، صومعه گغارد ، شوشی ، و همچنین سازه هایی در نخجوان وجود دارد که دوبوا آن را “ایرانی” توصیف می کند
صفحه عنوان یکی از مجلداتی که کتابخانه پارلمانی گرجستان در اختیار رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی قرار داده است
در یکی از نقاشی های نخجوان ، که به گفته سیمون مغاکیان ، محقق مشهور در منطقه ، از گورستان جلفا که بعداً تخریب شده است ، ساخته شده است ، تنها یک خاچکار قابل مشاهده است. به گفته مغاکیان ، دوبوآ عمداً به چنین ترفندی روی آورد. با توجه به الگوهای کوچک و متنوع مجسمه های سنگی ، به تصویر کشیدن دیگران حتی برای دوبوآ خستگی ناپذیر بسیار دشوار و سخت خواهد بود.
مغاکیان می گوید: “هنرمند تنها یکی از چندین هزار خاچکار را نشان می دهد تا به بیننده کمک کند بیشتر از آن قدردانی کند.”
نمایی از قلعه ایروان به دره آرارات ، به کوه دور آرارات. امروزه ، در محل قلعه مخروبه ای که دوبوآ در هنگام طراحی این چشم انداز ایستاده بود ، کارخانه برندی یرجان قرار دارد.
دو مرد در نزدیک مناره شمکر در آذربایجان. بنا بر برخی گزارش ها ، این ساختمان قبل از سال 1861 فرو ریخت ، ارتفاع آن 60 متر بود و به عنوان یک پست نظارتی نظامی عمل می کرد.
در پشت زمینه ، “قله های کوه آرارات با شکوه بالا می روند” ، دوبوآ نوشت و افزود ، “[Նախիջևան] پس از بازدید من در 20 ژوئن 1840 ، زلزله مهیب این دو بنای تاریخی را ویران کرد. آنها اکنون فقط در نقاشی های من وجود دارند “
صومعه Geghard در ارمنستان ، در منظره ای صخره ای قرار گرفته است. دوبوآ این مکان را “یکی از وحشی ترین دره های ارمنستان بزرگ” نامید و خاطرنشان کرد: “صومعه انفرادی توسط راهبان گوشه نشین اشغال شد که از ترک جهان امتناع کردند”. دوبوآ نوشت که هر دو یکی از آثار مقدس مصلوب شدن مسیح ، خنجری که با آن بر روی صلیب سوراخ شد ، و “قطعه ای از کشتی نوح” در اینجا نگهداری می شوند.
معبد پیتسوندا در آبخازیا ، جدا از گرجستان. این هنرمند جوان خاطرنشان کرد که تزار روسیه نیکلاس اول دستور مرمت کلیسای تخریب شده را داد ، اما قبل از بازسازی آن را نقاشی کرد. او می نویسد: “سقف در حال فرو ریختن است و گنبد پوشیده از درختان انار است.”
نمایی از شهر مخروبه جلفا در نخجوان. سیمون مغاکیان ، محقق ارمنی ، که این منطقه را به طور گسترده مطالعه کرده است ، به رادیو آزادی گفت که ظاهراً این طرح از لبه قبرستان معروف ارمنی در جوغا تهیه شده است ، که توسط نیروهای آذربایجانی در سال 2005 تخریب شد.
تصویر دقیق یکی از قوچ های سنگی در قبرستان جلفا. تنها تعدادی از مجسمه های سنگی مرموز به تصویر کشیده شده امروزه وجود دارد
ویرانه های معبد باگرات در شهر کوتایسی در غرب گرجستان. دوبوآ نوشت: “ساختمان در سال 1691 توسط ترکان تخریب شد.” “آنها قلعه و ساختمانهای مجاور را منفجر کردند”
دوبوآ همچنین معبد باگرات در کوتایسی را به تصویر می کشد که اکنون در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. دوبوآ ساختار قرن 11 را ارمنی “بیزانسی” توصیف می کند [ոճերի] مخلوط “، یادداشتی باقی می گذارد که امروزه بسیاری از گرجی ها را عصبانی می کند. وی در قسمت توصیفی معبد نوشت: “سبک بیزانسی برای دکوراسیون داخلی پذیرفته شد ، در حالی که تزئینات بیرونی بیشتر به سبک ارمنی بود.”
یکی از تصاویر پل ساناهین ساخته شده بر روی رودخانه دبد را نشان می دهد ، جایی که مرز فعلی ارمنستان و گرجستان از ده ها کیلومتر دورتر شروع می شود. به نظر می رسد دوبوآ شیفته این پل قرون وسطایی بوده است. این محقق می نویسد: “روزی روزگاری ، پادشاه روستایی را در اینجا تاسیس کرد تا مسافران بتوانند غذا بیابند.” تنها پل باقی مانده است که طول آن 400 پا و عرض آن 14 فوت است. ”
معبد باگرات ، ساخته شده در قرن 11 ، از منظری دیگر. تقریباً یک قرن پس از حمله ترکیه ، در 1770 ، قسمت شرقی معبد به طور کامل فرو ریخت.
کوه قره باغ در پس زمینه صخره های بلند شوش قرار دارد. این منطقه صحنه جنگ های بین ارمنی ها و آذری ها بوده است که برای قرن ها ، از جمله در جنگ 2020 جان هزاران نفر را گرفته است.
پل ساناهین در قرن دوازدهم به یاد وارث فقید سلسله کیوریکیان عباس باگراتونی ساخته شد
راهبان ارمنی در قلمرو کلیسای Etchmiadzin. تقریباً دو قرن بعد ، ظاهر کلیسای جامع بدون تغییر باقی ماند
دوبوآس می نویسد: “من مجموعه آثار تاریخی به سبک ارمنی را با کلیسای ارمنی ساخته شده در بالای شهر آخالتسیخه ، محل قوی ترین حمله در زمان حمله ترکیه در 1828 ، به پایان می رسانم.” حفره های دیوارهای حفره های کلیسا در اثر محاصره شهر توسط گلوله های توپ باقی مانده است ».
دوبوآ در سال 1834 به اروپا بازگشت. پس از انتشار کتابهای خود در مورد این منطقه ، نشان طلای انجمن جغرافیایی فرانسه و نشان سنت استانیسلاو به او اهدا شد. مسافر و محقق جوان همچنین پاداش سخاوتمندانه ای از تزار روسیه دریافت کرد. دوبوآ آخرین سالهای زندگی خود را در اروپا صرف انجام تحقیقات باستان شناسی کرد. وی در سال 1850 در سن 51 سالگی درگذشت.
نویسنده: آموس چاپل
Armenpost.com
اخبار مرتبط
