گدار کارگردان، هنرپیشه، سناریست و منتقد سینمایی و یکی از پیشگامان موج نوی سینمای فرانسه بود. سرباز کوچک، نفس بریده، تحقیر، برای همیشه موتزارت، در ستایش عشق و فیلم سوسیالیسم، از جمله آثار زندگی پرکار هنری او به شمار می‌روند. 

خبر مرگ ژان لوک گدار را نخست روزنامه لیبراسیون و به نقل از نزدیکان او منتشر کرد. سایر رسانه‌های فرانسوی هم ساعتی بعد این خبر را تائید کردند.

ژان لوک گدار به‌عنوان یکی از چهره‌های بی‌بدیل سینمای فرانسه در بیش از نیم قرن گذشته به شمار می‌رود. او شکل جدیدی از روایت به زبان سینمایی را وارد عرصه هنر هفتم کرد. دهه‌های آغازین فعالیت او با اوجگیری جنبش‌های هوادار انقلاب فرهنگی مائو در فرانسه و سراسر اروپا همراه بود. سینمای سیاسی برای گدار، سلاحی با هدف کوبیدن سرمایه‌داری، خرده بورژوازی و طبقه کارگر تسلیم شده در برابر رونق اقتصادی سال‌های پس از جنگ (آمبورژوازه) به شمار می‌رفت. نخستین فیلم او «بتن» و نمایش نمای طولانی و پر سر و صدای یک کارگاه ساختمانی برای بیننده‌ای که برای گذران وقت به سینما می‌رفت، نمونه‌ای از این رویکرد هنری-سیاسی است.