اینک عین نامه انوشیروان سپهبدی که پس از سی و هشت سال سپری شدن از سقوط قاجاریه نوشته شده ارایه میشود.

من حرف او را بی‌ کم و کسر نقل می‌کنم – نامبرده گفت آتاترک نظر به اینکه سلسله قاجاریه از نژاد ترک بودند خیلی‌ مایل بود که احمد شاه کارش خراب نشود و در سلطنت مستقر باشند. آنوقت احمد شاه در فرنگستان بود، به او پیغام دادم که بروم و با احمد شاه ملاقات کنم و از او بخواهم که زودتر تا کار خراب نشده به ایران مراجعت کند – من پاریس رفتم و به احمد شاه که آنوقت در نیس بود تلگرف کردم که از طرف آتاترک پیغام فوری دارم. احمد جواب داد که من چند روز دیگر به لوسنن میروم و منتظر هستم که در آنجا شما را ملاقات کنم.

من در روز میان به لوسنن رفتم و در لوسنن پلک که احمد شاه در آنجا منزل داشت رفتم و مرا در روز موعود پذیرفت، آقایان ارفع‌الدوله، و عمو کهن وزیر مختار ایران در پاریس حضور داشتند، و مذاکرات ما شروع شد – تمام مذاکرات به زبان ترکی‌ بود چون هر شش نفر مثل یک نفر ترک، ترکی‌ صحبت میکردند – گفتم آتاترک به شما سلام میرسانند و خیلی‌ آرزو دارد که هرچه زودتر اعلیحضرت به ایران مراجعت فرمایند چون تصوّر می‌کند اقامت فوق‌العاده اعلیحضرت در فرنگستان و اوضاعی که امروز در آنجا پیش آماده ممکن است باعث زحمت زیاد بشود.
احمد شاه جواب داد خودم خیال دارم به همین زودی مراجعت کنم- گفتم آتاترک مایل است اعلیحضرت از راه آنکارا به ایران مراجعت فرمایند – گفت بسیار خوب. در این موقع که صحبت به اینجا رسیده بود اضافه کردم آتاتورک حاضر است یک کورپس (Corps d’arme ) قشون همراه اعلیحضرت بکند که در رکاب اعلیحضرت به تهران بیایند و مخالفین سلطنت را از کار دور بکنند و پس از آنکه وضع به حال عادی برگشت آنوقت اعلیحضرت قشونی را که در رکاب آمده‌اند مرخص نماید.
در اینجا چهره احمد شاه تغییر کرد، گفت من ترکی‌ شما را نمی‌-فهمم، در صورتیکه تا به حال تمام صحبت ما با ترکی‌ به خوبی‌ پیش میرفت مجبور شدم مطلب بالا را فورا به فرانسه تکرار کنم – احمد شاه متغییر شد، گفت «به آتاترک بگویید هیچوقت پادشاه ایران با قشون اجنبی به کشور خودش نخواهد رفت».

فورا گفتگو را خاتمه دادم و از اتاق بیرون رفت. رشدی اینجا اضافه کرد پس از این جواب و ردّ سخت احمد شاه بود که آتاترک اعلامیه مشهور خود را بر به نفع رضا خان داد.»