سیمون آیوازیان، «در خلوت و رنگ آب»؛ معماری که با موسیقی نفس می‌کشد
معماری در مملکت ما کار بسیار دشواری است؛ زیرا یا باید سرمایه‌دار بود تا آنچه دلبخواهمان است، بسازیم و یا در تلاش باشیم که ایده خود را به‌عنوان طراح، ضمن در نظر گرفتن خواسته‌های کارفرما در کار اعمال کنیم. البته که مورد دوم همیشه هم به‌راحتی انجام نمی‌شود.
قطعاً این معمار است که باید قادر به ایجاد هماهنگی باشد تا نتیجه‌ای مطلوب و بدون خطا یا کم خطا به دست آید. من فکر می‌کنم هر معمار به‌تنهایی خوب است، اما فقدان اصول واحد در شهرسازی و معماری کشور و حتی نادیده گرفتن آن باعث شده یک معمار سوییسی پس از بازدید شهری، تهران را به «سالاد» ی تشبیه کند که همه‌چیز در آن درهم است؛ برخلاف بناهای ساده‌ای که در دنیا وجود دارند، که با یک نوع متریال و در عین سادگی، ساختمانی کاربردی شده‌اند که انبوهی از تفکر پشت آن است و طراحی حجم و پلان آن‌ها به‌صورت موازی انجام‌شده و عینیت یافته است
در معماری اصیل آرمانی ایرانی، حکم بر این است که تجلی تمام اشیا و موجودات در حول‌وحوش حقیقتی وحدانی پنهان باشد، یعنی اندیشه و معرفت با دنیای مصنوع، کالبد و اجرا همیشه عجین بوده و مشاهده آثار درخشان ایرانی گویای این جهان‌بینی وحدانی در تمام اجزا آن است. تحلیل آیوازیان در کنار انبوه نظریه‌پردازی‌های رسیده از غرب، اشاره‌ای آگاهانه به بستر غنی فرهنگ و معرفت و تجلی حضور اصالت وجودی است که نشانه یک استقلال فکری بی‌همتاست. (برگرفته از سخنان داراب دیبا در کتاب «نگاهی به مبانی معماری از فرم تا مکان»؛ ترجمه سیمون آیوازیان)
سیمون آیوازیان، از اساتید نامی ایران است که باوجود جنجال‌های داغ و نقدهای فراوان در جامعه معماری خود را از حاشیه به دور نگه‌داشته و به‌جز نیکی از او یاد نمی‌شود. وی که عنوان پدر گیتار کلاسیک ایران را نیز به خود اختصاص داده است، در سال ۱۳۵۱ مدرک کارشناسی ارشد مهندسی معماری خود را با درجۀ عالی از دانشگاه تهران اخذ کرده و توانست پس از گذراندن یک دوره دوساله در دانشگاه سوربن فرانسه، فوق‌لیسانس معماری خود با موضوع شناخت تمدن‌های اسلامی را دریافت کند و پس از پنج سال ، دکتری تخصصی در رشتۀ باستان‌شناسی را به اتمام برساند. مدتی در کنار استاد هوشنگ سیحون به فعالیت معماری پرداخته و مسئولیت طراحی ساختمان دانشکده شریعتی تهران را بر عهده گرفت که اجرای آن موکول به بعد از انقلاب شد و سپس به استخدام رسمی دانشگاه تهران درآمد. وی این بار پس از بازگشت به ایران، درس اسکیس را که از چارت درسی دانشجویان معماری حذف‌شده بود، با حمایت ریاست دانشکده هنرهای زیبا مجدد پایه‌گذاری کرد و به همراهی اساتیدی همچون دکتر درودگر و مهندس کسرایی طبق نظام قبلی موجود در آموزش، تدریس در دانشگاه را از سر گرفت.
وی در حال حاضر، در کنار تألیف کتاب‌های متعددی همچون «نگاهی به مبانی معماری» و «خلوت و رنگ آب» مشغول به تدریس معماری در دانشگاه‌های مختلف بوده و به‌عنوان مدیر گروه معماری دانشگاه خاتم، وضعیت آموزشی دانشجویان را از نزدیک رصد و هدایت می‌کند. آیوازیان فردی است که در رشته‌های مختلف هنری اعم از موسیقی، نقاشی و عکاسی به‌صورت تخصصی به فعالیت پرداخته و نمایشگاه‌های متعددی در این زمینه‌ها برگزار کرده است.
اخبار مرتبط
