ارمنستانی‌ها عاشق موسیقی هستند و طی قرن‌های متمادی، بسیاری از شاهکارهای موسیقی در این خطه از جهان خلق شده‌اند. آوازه ‌خوانی‌ها و آهنگ‌های آئینی و سنتی ارمنستان که شاراکان (Sharakan) نام دارد امروزه شکوفایی خود را از سر گرفته است.  برای نواختن آهنگ های بومی ارمنی از ابزارهای شاخص موسیقایی بهره گرفته شده است. سایات نوا، کُمیتاس و آرام خاچاتوریان از جمله بهترین آهنگساز‌ها و موسیقی ‌دان‌های برجسته ارمنستان می باشند. موسیقی معاصر در اشکال جاز و پاپ در این کشور بروز یافته است. کنسرواتوآر سایات نوا به تهذیب و جلای نسل بعدی موزیسین‌های ارمنستانی کمک زیادی کرده است، کنسرت‌های پی در پی در فیلارمونیک، چمبر موزیک هال، اپرا و بالت هوس در ایروان شب‌های زیبایی را رقم می‌زنند.

ادبیات همواره در فرهنگ و هویت ملی ارمنستان نقشی بسیار حیاتی داشته است. پیش از اینکه الفبای ارمنی در قرن پنجم توسعه یابد قصه‌های ارمنی سینه به سینه منتقل می‌شدند و به زبان‌های خارجی به نگارش درمی‌آمدند. دست ‌نوشته ها یا آثار خطی ارمنی که توسط نقاشی های مینیاتوری مزین شده‌اند ادبیات ارمنستان و گذشته درخشان آن را به هم پیوند می‌دهند. فرهنگ مسیحیت و ابداع الفبای ارمنی توسط مسروپ ماشتوتس که به زبان معنای بسیاری بخشید و قرن‌ها بدون هیچ تغییر اساسی ایستادگی کرد، قوه محرک جدیدی برای توسعه سنت‌های فرهنگی منحصر به فرد ایجاد کرد. برای مشاهده این تاریخچه ادبی و هنری هیچ مکانی بهتر از ماتناداران (موسسه آثار خطی ارمنستان)  در ایروان که مجموعه قابل ملاحظه‌ای از ۱۴۰۰۰ آثار خطی کامل، پاره‌هایی از آثار خطی و آثار مینیاتوری است پیدا نخواهید کرد. قدیمی‌ترین پوست نگاشت‌های یافته شده  به قرن های پنجم و ششم تعلق دارند. اغلب آثار خطی حاصل کارهای تحقیقاتی دانشمندان زمان باستان در خصوص الهیات، ستاره‌ شناسی، نجوم، کیمیاگری، جغرافی، تاریخ، پزشکی، شعر و موسیقی بوده است.

نقاشی ارمنستان در قرن نوزدهم شکوفا شد. هنرمندان این دوره مانند هاکوب هاوناتانیان طراح پرتره و ایوان آیوازوسکی نقاش منظره دریا همچنان در سطح بین‌المللی مشهور هستند. در قرن بیستم مارتیروس ساریان توانست جنبه های جدیدی از ماهیت طبیعت را در آثارش نشان بدهد و آرشیل گورکی نیز در نیویورک نسل هنرمندان جوان ارمنی را تحت تاثیر قرار داد و نیز نقاشی‌های کارزون و جانسم در فرانسه با اقبال و شهرت فراوانی روبرو شد. دیدار از پارک ساریان شما را از نزدیک با هنرمندانه معاصر ارمنستان آشنا خواهد کرد.

منطقه قفقاز و ارمنستان توسط محققان و دانشمندان به عنوان خاستگاه فرش بافی و گلیم بافی معرفی شده‌اند. ارمنی‌ها هنوز هم به این سنت پایبند هستند و در بسیاری از فروشگاهها می‌توانید فرش‌ها و گلیم‌های قدیمی اعلا را مشاهده کنید. گلیم فروش‌ها در بازارهای آخر هفته کالاهای چشمگیر خود را که طراحی و رنگ ‌آمیزی جذابی دارند کاملا در معرض دید قرار می دهند. در همان بازار شما با محصولات صنایع دستی بسیار زیبایی مواجه می‌شوید که به سختی می‌توان از خرید آنها چشم پوشی کرد. گردشگرانی که به ارمنستان سفر می‌کنند می‌توانند صنایع دستی، طلای ارمنی، سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی که الهام بخش جواهرسازان در بسیار مناطق است را خریداری نمایند. سنگ آبسیدین (نوعی سنگ آتشفشانی شفاف) برای جواهرسازی، لوازم روی میز کار و وسایل دکوری مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرشبافی تنها هنر زیبای ارمنستان نیست بلکه بطور مثال از هنر گلیم بافی در صنعت پوشاک، کیف‌ سازی و مبلمان منزل نیز استفاده می‌شود. هنر حکاکی روی چوب در واقع سنگهای باستانی (خاچکارها یا سنگ صلیب) یافته شده در این کشور را به ذهن تداعی می‌نماید که حتی دو کار دقیقا مشابه را نمی‌توانید بین آنها بیابید. صنایع دستی ارامنه تجمیعی از ظرافت و زیبایی رویاگونه است که در کارهای سرامیک، چوب، فلز و پارچه قابل لمس می‌باشد.

به ارمنستان غالبا با عنوان یک موزه بدون سقف اطلاق می‌شود. بیش از ۴۰۰۰ یادمان تاریخی در سرتاسر ارمنستان در معرض دید گردشگران است که دوره‌های تاریخی مختلف از ماقبل تاریخ تا دوران یونان باستان و از دوران معاصر تا قرون وسطی را  در برگرفته است.