به گزارش خبرنگار ایمنا، پل جویی با پهنای کم و ۱۴۷ متر طول، دارای ۲۱ دهانه است که به دستور شاه عباس دوم صفوی در سال ۱۰۶۵ قمری برای متصل کردن کاخ‌های هفت‌دست و آیینه‌خانه ساخته شد.

ازلحاظ معماری، پل جویی اصفهان ۲۱ دهانه با طاقه‌ای جناغی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی و آب برهای مثلثی دارد و در بخش میانی این پل، برجی شش‌ضلعی قرار گرفته بود که از هر طرف آن، چشمه‌ای روان می‌شد. برج شش‌گوشه وسط پل با چشمه‌های آب جاری فرح‌بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می‌شدند. در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای جمع می‌شد که به همین لحاظ به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفتند.

ساختار این پل سنگ‌تراش است و در پایه‌های آن از ملات ساروج و در بدنه و طاق‌ها، آجر با ملات گچ به‌کار رفته است.

روی این پل جوی آبی روان بوده که به همین دلیل آن را پل جویی نیز نامیده‌اند؛ در واقع این جوی، آب را به باغ‌های شمالی زاینده رود می‌رسانید. دلیل نام‌گذاری پل با نام پل جویی، جوی کوچکی بوده است که از روی پل عبور می‌کرد.

این پل را گاه به غلط در زبان عامیانه مردم، «پل چوبی» نیز می‌نامند در حالی که در ساختمان این پل اصلاً از چوب استفاده نشده است و این نام در واقع تلفظ غلط و یا شاید ساده‌تر کلمه عامیانه «چوبی» است. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایه‌های سنگی ذکر کرده است و نمی‌توان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است.

نام اصلی پل جویی، پل سعادت‌آباد بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخ‌های سلطنتی عصر شاه عباس دوم، پل هفت‌دست نیز نام داشته است. در کتاب فوایدالصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادت‌آباد» یاد شده است.

پل جویی برای آمد و شد عامه مردم نبوده است بلکه تنها وسیله ارتباط باغ‌های سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به "باغ دریاچه" با باغ‌های گسترده "سعادت‌آباد" میان پل الله‌وردی‌خان و پل خواجو و بناهای باشکوه کاخ هفت دست و کوشک آیینه‌خانه، کشکول و نمکدان بوده است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمان‌ها و سفرایی بوده است که اجازه دیدار با شاه‌عباس دوم را داشته‌اند.

با گذشت یک سال از استبداد صغیر و به توپ بسته شدن مجلس، در پی دعوت آقا نجفی و حاج‌آقا نورالله نجفی اصفهانی از ضرغام السلطنه، نیروهای بختیاری خود را به اردوگاه باغ ابریشم رساندند. در شب نهم ذی‌حجه ۱۳۲۶ گروهی از بختیاری‌ها به سرپرستی ضرغام السلطنه از پل جویی گذشته خود را به مجاهدین شهری در مسجد امام رساندند. گروهی نیز از دروازه مارنان به مجاهدین شهری ملحق شدند. جنگ در میدان نقش‌جهان میان حکومت قاجاری و سواران بختیاری به اوج خود رسید. سرانجام با شکست سربازان حاکم و فرار اقبال الدوله کاشی خاتمه یافت. در پی این واقعه مجاهدان مشروطه‌خواه بختیاری کنترل شهر اصفهان را به دست گرفتند. در این جریان ضرغام السلطنه اولین رئیس بختیاری بود که وارد اصفهان شد و حاکم اصفهان به کنسولگری روس پناهنده شد.

زیر پل چوبی اتاقک‌هایی وجود دارد که این اتاقک‌ها در گذشته برای جلسه‌های شاهان در نظر گرفته شده بوده است، اما امروزه در آن موسیقی‌های سنتی پخش می‌شود و با عبور از روی پل صدای موسیقی سنتی به گوش می‌رسد.