به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، «عبدالباری عطوان»، از تحلیلگران جهان عرب با اشاره به موضوع انتخابات لبنان در سرمقاله امروز(دوشنبه) روزنامه اینترنتی رای الیوم نوشت: درست است که ائتلاف حزب‌الله و جنبش امل موفق به کسب همه کرسی‌های اختصاص داده شده برای شیعیان (۲۷ کرسی) شد اما مشکل آنجاست که برخی از متحدان مقاومت در میان طوایف دیگر، شماری از کرسی‌های خود را از دست دادند و مجموع کرسی‌هایشان به ۶۵ کرسی کاهش یافت، این در حالی است که در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۸ میلادی مجموع کرسی‌های محور مقاومت به ۷۱ کرسی رسیده بود، البته باید به این نکته هم اذعان کرد که این آمار و ارقام می‌تواند پس از اعلام رسمی نتایج تغییر یابد.

ما در برابر پارلمان معلق « Hung Parliament » قرار داریم که احتمالا شمار کرسی‌های فراکسیون‌های اصلی نزدیک به هم خواهد بود به طوری که هیچ فراکسیونی اکثریت لازم برای تعیین‌تکلیف ریاست پارلمان و انتخاب رئیس جمهور آتی را به دست نیاورده است.

در این میان، جریان ملی آزاد به عنوان مهم‌ترین هم‌ائتلافی مسیحی حزب‌الله شماری از کرسی‌‌های خود در این انتخابات را به رقیب سرسخت خود یعنی حزب نیروهای لبنانی به رهبری «سمیر جعجع» واگذار کرده است و سخنگویان وی تاکید دارند که جعجع رهبری مسیحیان را به چنگ آورده و همین موضوع درباره افتادن رهبری درزی‌ها به دست «ولید جنبلاط» و شکست «طلال ارسلان» و «وئام وهاب» به گوش می‌رسد.

کاهش میزان مشارکت مردم در انتخابات به حدود ۴۰ درصد بیانگر حالت ناامیدی رای‌دهندگان لبنانی نسبت به طبقه سیاسی حاکم و اعتماد نداشتن بدان و ناتوانی‌اش در انجام اصلاحات لازم و برون‌بُرد کشور از بحران‌های پیش رو است و چه‌بسا «سعد الحریری» که نخستین زنگ هشدار را به صدا درآورد و ضمن کناره‌گیری از فعالیت سیاسی، رهبری رویکرد تحریم‌کننده انتخابات را به دست گرفت، در نهایت بزرگترین پیروز این انتخابات خواهد بود.

شاید تقلبی در فرایند رای‌گیری صورت نگرفته و طبق اعلام وزیر کشور لبنان شاهد هیچ گونه خشونت قابل توجهی در جریان انتخابات نبودیم اما موضوع حائز اهمیت‌تر، اموال سیاسی است که نقشی پررنگ در حصول این نتایج ایفا کرد؛ نتایجی که کشورهای حامی و تامین‌کننده مالی آن به خصوص ایالات متحده امریکا و کشورهای حوزه خلیج فارس و در راس آنها، عربستان به دنبال آن بودند؛ امری که یادآور انتخابات نخست عراق تحت نظارت «پل بریمر» حاکم امریکایی این کشور پس از سال ۲۰۰۳ میلادی بر اساس فرایند سیاسی و نظام سهم‌خواهانه طائفی است که اشغالگران مهندس آن بودند.

نتایج انتخابات کنونی لبنان با نتایج اعلام شده شاید مهم‌ترین حلقه از سناریو امریکایی اسرائیلی در لبنان یعنی برافروختن آتش جنگ داخلی برای مقدمه‌چینی به منظور مداخله غربی برای خلع سلاح مقاومت است که تهدیدی اساسی برای رژیم اشغالگر اسرائیل به شمار می رود.

در این بین، برنامه گرسنه‌سازی و تحقیر لبنان از سوی امریکا و متحدانش به نظر می‌رسد نتیجه‌بخش بوده و برخی از مردم لبنان را به دوری از محور مقاومت و رای دادن به طرف دیگر تحت عنوان تغییرات واداشته است با این اعتقاد که این امر تنها گزینه برای برون‌رفت از بحران‌های کنونی است که ۸۰ درصد از شهروندان لبنانی را به زیر خط فقر کشانده و میانگین بیکاری را به بیش از ۳۰ درصد رسانده است و پس‌انداز و ارزش لیره این کشور را به شکلی بی‌سابقه بی‌ارزش کرده است.

لبنان و همه منطقه در آستانه جنگ منطقه‌ای بزرگی قرار دارد و رزمایش بزرگ اسرائیل که هفته پیش آغاز شده و یکی از مهم‌ترین عملیات کسب آمادگی به شمار می‌رود با هدف ضربه به مقاومت و خلع سلاح آن و تلاش برای بکارگیری نتایج انتخابات به عنوان سرپوشی برای این طرح انجام می شود و شراره نخست این جنگ می‌تواند چاه‌های گاز لبنان در دریای مدیترانه و یا یورش وحشیانه به بیت‌المقدس باشد.

در این میان، فراکسیون مقاومت باید از دروس این انتخابات و نتایج مثبت یا منفی آن استفاده کند و به برخی از اشتباهات در انتخاب متحدان و سکوت خطاوار در قبال برخی اقدامات آنها اذعان کند و برای تقویت صفوف خود و مقابله با توطئه‌ها در مرحله آتی که از نظر ما خطرناک‌تر است، باید بازبینی همه‌جانبه و شجاعانه‌ای انجام دهد.

در پایان باید گفت ائتلاف امریکایی، اسرائیلی و خلیجی در خلع سلاح مقاومت موفق نخواهد بود و اسرائیل اگر جنگی را آغاز کند، بزرگترین بازنده آن خواهد بود زیرا در این جنگ نه تنها با حزب الله بلکه با محور مقاومت در جبهه‌های متعدد رو به رو خواهد شد.