به مناسبت روز جهانی نوشتن نامه، مسافرهای کاغذی که از راه دور می رسیدند..
همه ساله در اول سپتامبر ، روز جهانی نامه نویسی ، مردم جهان تشویق می شوند که قلم بردارند ، یک تکه کاغذ در دست گیرند و نامه بنویسند. همچنین روزی است که با هنر نامه نویسی آشنا شوند.
شاید در گذشته، یکی از هیجان انگیزترین لحظات زندگی زمانی بود که نامه ای از عزیزی به دستمان می رسید. در آن زمان مامور پست، از محبوبترین چهره ها بود که همه مردم، با چشمانشان دنبالش می کردند تا ببینند در کدام خانه را می زند.
امروزه انواع پیام رسان ها و پست الکترونیک و شبکه های اجتماعی جایگزین نامه ها و نامه نگاری های قدیمی شده اند. فضایی که امروز حاکم است انواع ابزار های الکترونیکی و اینترنتی است که دیگر جایی برای کاغذ و مداد باقی نگذاشته است. شاید بسیاری از ما بوی کاغذ را فراموش کرده ایم و برای خبر گرفتن از دوستان یا اعضای خانواده مان، فقط تایپ می کنیم. به همان نسبت که تایپ و زبان محاوره رایج شده، زبان نوشتاری و دست نوشته ها هم به فراموشی سپرده شده اند. شاید انتخاب روز جهانی نوشتن نامه، بهانه خوبی برای یادآوری عادت های قدیمی باشد
طبق تحقیقات ، دلایل خوبی وجود دارد که نامه نویسی را به طور کامل کنار نگذاریم.
در اینجا چند دلیل مهم برای نوشتن نامه وجود دارد:
این یک روش متفکرانه برای برقراری ارتباط با کسانی است که دوستشان دارید.
.گیرنده ممکن است نامه شما را برای سالهای آینده ارزشمند نگه دارد.
افرادی که نامه شکرگزاری و تشکر می نویسند در زندگی شادتر و خوشنود تر هستند.
این یک راه عالی برای تقویت دوستی ، ازدواج یا سایر روابط مهم است.
این می تواند به فرد کمک کند تا دیدگاه یا موقعیت شما را در مورد یک موضوع خاص بهتر درک کند.
دوستان و بستگان بزرگتراز شما این نوع ارتباط سنتی را دوست خواهند داشت.
اگر دست خط زیبایی دارید ، این راهی برای نشان دادن مهارت های خود در نوشتن است.
یک دلیل دیگر برای نوشتن نامه به جای پیامک یا پست الکترونیکی این است که شما را مجبور می کند واقعاً به آنچه می نویسید فکر کنید. بیشتر اوقات ، ما با عجله پیام ها و ایمیل ها را ارسال می کنیم بدون این که واقعاً در مورد تأثیر کلمات ما بر روی گیرنده فکر کنیم. با یک نامه دست نویس ، مجبور می شوید بیشتر مراقب کلماتی که انتخاب می کنید باشید.
تاریخچه روز نامه نگاری
ریچارد سیمپکین روز جهانی نامه نویسی را در سال 2014 ابداع کرد. در اواخر دهه 1990 ، سیمپکین نامه هایی برای کسانی نوشت که آنان را افسانه های استرالیایی می دانست. وقتی این افسانه ها با نامه به او پاسخ دادند ، هیجان زده شد. در سال 2005 ، سیمپکین کتاب خود را با عنوان "افسانه های استرالیایی" منتشر کرد. هیجان او نسبت به نامه هایی که این پروژه را ممکن می ساخت باعث شد او روزی را برای نوشتن نامه ها ایجاد کند. سیمپکین برای کمک به ترویج نامه نویسی ، کارگاه های نامه نویسی در مدارس انجام می دهد و بزرگسالان را تشویق می کند تا از رسانه های اجتماعی استراحت کرده و نامه بنویسند.