نویسنده این کتاب (پی پر ، آمده ، امیلیین ، پروب ، ژوبر ) که بین سال های ۱۷۷۹تا۱۸۶۷ میزیسته مستشرق دانشمندی ست که زبان های فارسی و عربی وتر کی را بخوبی می دانسته و با سمت «مترجم السنه مرتبه» در خدمت ناپلئون اول امبراطور فرانسه بوده و بهمین مناسبت برای تهیه مقدمات عقد قرارداد دوستی از طرف آن پادشاه مأمور دربار ایران شده که در کتاب بتفصیل شرح داده شده است. در لشکر کشی ناپلئون اول به مصر نیز در قشون فرانسه بوده و در سال ۱۸۰۲ در خدمت سباستیانی مأمور مشرق شده و در ۱۸۰۶ برون را تا قسطنطنیه همراهی کرده و بعد به ریاست مدرسه السنة شرق به پاریس منصوب شده است.
چون در زوایای تاریخ با این تفصیل نمیتوان به جزئیات آداب و رسوم ملل متمدن و مقدمات پیمان های سیاسی دولت های بزرگ جهان پی برد همیشه مطالعه ی این قبیل کتب و رسائل که شامل رموز و نکات مخصوصی است بهتر میتواند خوانندگان را از علل و چگونگی حوادث سیاسی عالم مطلع سازد.
در بخشی از کتاب آمده است:
« هنگامی که در سن پطرزبورک پیمان عده ای از دول اروپا بر علیه فرانسه بین روسیه و انگلستان امضاء میشد نامه ای پاریس رسید که پادشاه ایران بدان وسیله دوستی رئیس فعلی مملکت فرانسه را جلب و کمک و معاضدت خود را نیز باو اعلام داشته بود.
بدو کسی نمیدانست این نامه که توسط ارمنی ای که خودرا تاجر ممر فی .کرده به قسطنطنیه رسیده است واقعا از طرف سلطان ایران صادر و چنین پادشاهی که خودرا در آن نامه بدین عنوان معرفی کرده دارای چنین سمتی هست یا نه . نظر به بعد مسافت ایران و اغتشاشاتی که از زمان مرگ نادر شاه در این مملکت حکمفرما بود کسی از قوا و چگونگی اوضاع آن اطلاعی نداشت. این تردید ایجاب مینمود که مأموری برای کسب اطلاعات لازمه این نقطه دور دست برود.»