پول همه‌جا هست. برای برخی، پول همه‌چیز است. برای همه اما ضروری است. با این‌همه، پول به معنای دقیق کلمه فی‌نفسه و به‌تنهایی هیچ است. حتی سکه تقریباً تهی از فلزات گرانبهاست و پول‌های کاغذی چیزی مگر کاغذهایی با تصاویر چاپی کدگذاری‌شده نیستند. «فلسفه پول» نوشته گئورگ زیمل، جامعه‌شناس و فیلسوف آلمانی یک اثر میان‌رشته‌ای است که نمی‌توان آن را متعلق به هیچ رشته مشخصی دانست. اساس این کتاب را سخنرانی او درباره روان‌شناسی پول در یک سمینار علوم سیاسی در المان شکل می‌دهد. کتاب شامل دو فصل و هر فصل حاوی سه بخش است که در آن زیمل پول را به هر پدیده اجتماعی که قابل تصور است ربط می‌دهد؛ به علاوه در مورد ارتباط حل‌نشدنی بین پول و فرد و جامعه مدرن در این کتاب بحث می‌کند. بخش اول کتاب تحلیلی است و هدف آن تفهیم پیدایش پول فارغ از پیش شرط‌های زندگی اجتماعی است. زیمل در این بخش نوعی مطالعه از پول را پیشنهاد می‌کند که از رویکرد صرف اقتصادی فراتر می‌رود. او فراتر از جایگاه پول در بازار رفته و با ارتباط دادن آن به فرهنگ و جامعه، درباره فهم عمیق‌تری از «ارزیابی و روان‌شناسی رایج درباره پول» بحث می‌کند. بخش دوم «فلسفه پول» ترکیبی است و به بیان کارهای انجام شده در مورد پول در دنیا می پردازد. دنیای فردی، فرهنگی و جامعه. این موضوع زیمل را به سمت تحلیل پول در روابط آزاد افراد می‌کشاند. به نظر زیمل، پول شخص را آزاد می‌کند؛ چون ضرورت استفاده از پول تنها با کار تولیدی یا فروشنده در بازار، و نه خود شخص در ارتباط است و بالاخره زیمل شرح می‌دهد که چطور پول، فرهنگ و همه چیز را در زندگی تعیین می‌کند. برجسته‌ترین ویژگی جامعه‌شناسی زیمل در بحث‌ او از پول، ارتباط پول با پدیده‌های گوناگون جامعه است. از نظر زیمل، پول آثاری رهایی‌بخش دارد، زیرا باعث آزادی فرد از محدود شدنش در هر نوع اجتماع می‌شود. پول آفریننده آزادی است. خلاقیت زیمل، این فیلسوف و متفکر اجتماعی و فرهنگی، چنان است که نمی‌توان او را در محدودهٔ هیچ رشتهٔ خاصی گنجاند. سبک نوشتاری او، که بیشتر به ادبیات نزدیک است تا مباحث علمی و فرم مقاله‌ای ظریف‌ترین تحلیل‌هایش، او را به هنرمندی درخشان نه فقط برای نسل زمان خود بلکه برای خوانندگان امروزی تبدیل کرده است. از آثار زیمل می‌توان به «شوپنهاور و نیچه»، «درباره تمایز اجتماعی» و «مقدمه‌ای بر علم اخلاق» اشاره کرد.