آنیتا کُنتی Anita Conti))  سیاح، عکاس و اقیانوس‌ شناس ارمنی- فرانسوی بود. کُنتی، نخستین اقیانوس‌ شناس زن فرانسه و جهان به شمار می رود. او را با القاب مختلفی می نامیدند: ملکه اقیانوس، ماژلان در لباس زنانه، بانوی مرموز اقیانوس. (ماژلان دریانورد پرتغالی بود.)

 

 

آنیتا کاراگوشیان در یک خانواده متمول ارمنی در اِرمون فرانسه به دنیا آمد. در دوران کودکی تحت آموزش معلمان خانگی قرار گرفت. در سال 1914، در آغاز جنگ جهانی اول، خانواده کاراگوشیان به جزیره اولرون پناه بردند، جایی که دختر جوان خود را وقف کشتی ها، مطالعه و عکاسی کرد. در سال 1917 آنیتا اولین عکس های خود را در سواحل فرانسوی اقیانوس اطلس گرفت.

 

در آن سال ها، قوانین فرانسه به زنان، خصوصا زنان مجرد، اجازه ی شرکت در سفرهای علمی دریایی را نمی داد. اما عزم و شجاعت آنیتا همه موانع را درهم شکست. آنیتای جوان توانست در قایق ماهیگیری یک کاپیتان آشنا مشغول به کار شود.

 

 

پس از جنگ جهانی اول، آنیتا در پاریس اقامت گزید و در سال ۱۹۲۷، با یک دیپلمات ایتالیایی به نام «مارسل کُنتی» ازدواج کرد و مسافرت خود به دور دنیا را آغاز کرد. دریاها را درنوردید و چیزهایی را که مشاهده و تجربه کرده بود مستند و گزارش نمود. او همچنان به سرودن اشعار و هنر صحافی کتاب می پرداخت.

 

او گزارش‌های علمی بیشماری دربارهٔ تأثیرات منفی ماهیگیری صنعتی و مشکلات مختلف مرتبط با صنعت ماهیگیری منتشر نمود. از سال ۱۹۴۳ میلادی و به مدت حدود ۱۰ سال در جزایر موریس، سنگال، گینه و ساحل عاج تحقیق کرد.

 

وی در سال ۱۹۳۹ با یک قایق مدل وایکینگ‌ها به قطب شمال سفر کرد تا برای مدت سه ماه روش‌های ماهیگیری را آزمایش کند. در سال ۱۹۴۱، او با قایق خود به آفریقا سفر کرد و روش‌های ماهیگیری نوین را آزمایش کرد. نقشه‌ هایی را کشید و چندین گونه از ماهیان ناشناخته را کشف و طرز شکار آنان را شرح داد. هدف اصلی مطالعات کُنتی این بود که روش‌های متعدد صید ماهی را در زمان کمبود غذا برای سربازان و شهروندان صلح طلب در زمان جنگ فراهم کند.

 

آنیتا در طی یک سفر دریایی 180 روزه، کتاب ارزشمند «کاشفان اقیانوس» (Racleurs d'océans)  را می نویسد که جایزه «وایکینگ» به آن تعلق می گیرد. دانشمندان این عرصه اثر مذکور آنیتا کُنتی را کتاب مقدس علم اقیانوس شناسی می نامند.

 

 

کُنتی درباره اعماق اقیانوس، منابع ماهی های موجود در آن و همچنین روش‌های سنتی ماهیگیری تحقیقاتی انجام داد. او تحقیقات خود را در مجلات علمی زیادی منتشر کرد، در کنفرانس ها و سمینار های  علمی بسیاری شرکت و در مورد اهمیت حفظ منابع دریایی سخنرانی کرد.

 

 آنیتا در 80 سالگی از پرتغال به نروژ و سپس به ژاپن سفر می کند. در طی این سفر او اثر دیگری را با عنوان «اقیانوس، انسان و جانوران» به بشریت تقدیم می کند.

 

آنیتا قانون دریایی چندین کشور را تهیه و تالیف کرده و عضو افتخاری آکادمی های مختلف اقیانوس شناسی جهان بوده است. وی همچنین برنده جوایزی همچون لژیون دونور فرانسه شده‌ است.

 

آنیتا کُنتی در ۲۵ دسامبر سال ۱۹۹۷، در دوارننه درگذشت. طبق وصیت نامه اش بقایای جسد او را در سراسر دریای مدیترانه پخش کردند.