گزارش خبرنگار بخش تجسمی ایسنا از این نمایشگاه که توسط بنیاد محسن وزیری مقدم با همکاری بنیاد پژمان: کارخانه آرگو، با عنوان «محسن وزیری مقدم: پروژه‌های تحقق نیافته؛ مجسمه‌هایی پویا، کوچک تا بزرگ (۱۳۹۷-۱۳۴۷)» برگزار می‌شود، به شرح زیر است:

پس از ورود به کارخانه بلیط تهیه کرده و وارد طبقه اول می شوم. این طبقه از نمایشگاه که فضای نسبتا بزرگی را به خود اختصاص داده است، شامل اتودهایی از محسن وزیری مقدم به همراه نقش برجسته‌ای بر روی دیوارهاست. 
شاید مهم‌ترین اقدام برپاکنندگان این نمایشگاه که به راهنمایی شدن منظم مخاطبان کمک کرده، خط زمانی از زندگی هنری و شخصی وزیری مقدم است که توسط کیوریتور نمایشگاه، هامون وزیری مقدم تهیه شده است. این خط زمانی بر اساس یک تحقیق منسجم بر روی آثار این هنرمند شکل گرفته و به خوبی مخاطبان را برای درک بهتر آثار به نمایش گذاشته شده راهنمایی می‌کند. 

درحالی که مشغول بازدید هستم، راهنمای طبقه اول ضمن ارائه یک توضیح کوتاه از نمایشگاه درباره علت انتخاب شدن اسم «پروژه‌های تحقق نیافته» برای آن می گوید: «یکی از خواسته‌های خود آقای وزیری مقدم همیشه این بوده که مجسمه‌های مفصلی‌اش زمانی که به نمایش درمی‌آیند، مخاطب بتواند خودش با اثر تعامل داشته باشد اما متأسفانه در زمان حیات خودشان این اتفاق رخ نداد و الان این نمایشگاه برای این برگزار شده تا خواسته همیشگی این هنرمند تحقق پیدا کند. برای همین این نمایشگاه «پروژه‌های تحقق نیافته» نام گرفته است.» 
او ضمن اشاره به این نکته که بنیاد وزیری مقدم یک سال برای این نمایشگاه برنامه‌ریزی کرده است، ادامه می دهد: «در این نمایشگاه برخی از آثار به نمایش گذاشته شده بازتولید شده‌اند. کارهای پلکسی منحصرا به این دلیل بازتولید شده‌اند که تعامل مخاطب با اثر که خواسته خود هنرمند نیز بود، اتفاق بیفتد.» 
 
با بالا رفتن از پله‌ها وارد طبقه دوم می شویم. در این طبقه و در گوشه سمت راست دیوار، با خطی درشت چنین نوشته شده است: «این مجسمه‌ها از خاک به وجود آمده‌اند. ساخته شده‌ی تکنولوژی مدرن امروزی نیستند، بلکه ذهنیت بسیار دور تمدن بشری را معرفی می‌کنند. این‌ها دایناسور، اژدها و یا حیوانات ما قبل تاریخی هستند که به‌طور ناخودآگاه روی خاک به حرکت درآمدند. خشونت این فرم‌ها خشونت موجود در زندگی اجتماعی این دنیا و بحران‌هایی که ما با آن‌ها روبه‌رو هستیم را به شکل نمادین مشخص می‌کند.» 

این طبقه علاوه بر اینکه اتودهایی از وزیری مقدم را به خود اختصاص داده، دو مجسمه‌ی پلاستیکی و چوبی را نیز در معرض دید مخاطبان گذاشته است. پس از خواندن متن نوشته شده بر روی دیوار گویی ارتباط با مجموعه مجسمه‌های «مفصلی» برای مخاطب آسان‌تر می‌شود. 
 

کمی جلوتر اما آثاری به نمایش گذاشته شده اند که تنوع رنگی قابل توجهی در آنان به چشم می‌خورد. راهنمای این قسمت درباره علت احتمالی تنوع رنگی این آثار گفت: «آقای وزیری مقدم دوست داشتند تا تعدادی از کارهایشان در بیابان و یا روستاها به نمایش گذاشته شود. شاید دلیل استفاده از رنگ‌های متنوع در برخی از کارهایشان نیز این بوده که مناسب دیده شدن در روستا و یا شهر باشد.» 
 

قسمت پایانی این نمایشگاه  که به دلیل نمایش مستندی از این هنرمند مهم‌ترین قسمت محسوب می‌شود، شامل چند مجسمه پلاستیکی بازتولید شده است که بازدیدکنندگان در حال تغییر دادن فرم‌های آنان هستند. وزیری مقدم در قسمتی از مستند به نمایش گذاشته شده می‌گوید: «وقتی امکانات تکنیکی کار باعث می‌شود تماشاچی با حرکت دادن کار فرم‌های تازه‌ای ایجاد کند، اثر دیگر منحصر به سازنده نیست.» 
 

به گزارش ایسنا، این نمایشگاه از تاریخ ۵ آذر تا ۲۲ بهمن برگزار خواهد شد و هر روزه از ساعت ۲ بعدازظهر تا ۷ شب برای دیدارکنندگان برقرار است.

محسن وزیری مقدم (۱۳۰۳-۱۳۹۷) از هنرمندان نوگرای ایران است که دوره‌های کاری بسیار زیاد و متفاوتی را طی سال‌ها تجربه به دست آورد، رویکرد مدرنیستی و تعامل با مخاطب از آمیزه‌های اصلی آثار او به شمار می‌رود، از این میان آثار حجم وزیری مقدم به‌خصوص مجسمه‌های چوبی مفصلی از آثار هنری برجسته این هنرمند هستند که با کیفیت چشمگیر، مخاطب را به تعامل وا می‌دارد. وزیری مقدم درباره‌ی آثار تعاملی خود می‌گوید: «در اینجا مسئله این است که فرم از حالت ثابت خارج و تحمیل‌شده بیرون بیاید و تماشاگر بتواند هرلحظه فرم تازه‌ای به وجود بیاورد. در حقیقت خاصیت روانی خودش را در شکل‌دادن به این آثار آزمایش کند».

محسن وزیری مقدم در شهریور سال ۱۳۹۷ در شهر رم ایتالیا درگذشت. 

انتهای پیام